Wiele mówi się o tym, że szczury są niezwykle inteligentnymi zwierzętami. Nie wszyscy wiedzą jednak, że do pełni szczęścia potrzeba im… towarzystwa. I nie chodzi wcale o przyjaźń z człowiekiem – szczur potrzebuje kumpla lub partnerki swojego gatunku! „Łączenie” szczurów, czyli tworzenie grup z jednostek jest procesem dość skomplikowanym – w końcu nie wszystkie szczury muszą się lubić. Jak zatem przeprowadzić proces łączenia bez większych szkód? Jak sprawić, żeby szczury stworzyły zgraną grupę? Przede wszystkim należy uzbroić się w cierpliwość i mieć w kieszeni dużą dawkę konsekwencji…

Na czym polega łączenie?

Załóżmy, że mamy już dwa, albo trzy szczury. I nagle w naszym domu pojawia się on – obcy osobnik, który w przyszłości zostanie częścią stada. Zadaniem odpowiedzialnego właściciela jest wprowadzenie szczura do stada. W praktyce oznacza to przeprowadzenie procesu, dzięki któremu szczury zaakceptują nowego kolegę. A to, wbrew pozorom, wcale nie jest takie proste! Wymaga to ogromnej konsekwencji i równie dużej wiedzy.

Co będzie potrzebne?

Przede wszystkim oczywiście szczury – minimum dwa, ale może być ich więcej. W tym momencie warto zaznaczyć, że przy łączeniu nie ma znaczenia płeć szczurów – cały proces w każdym przypadku jest identyczny. Pamiętaj oczywiście, że nigdy nie powinieneś łączyć niekastrowanych przedstawicieli obu płci. Takie postępowanie na 100% skończy się nieplanowaną gromadką szczurów, które również rozmnożą się w ekspresowym tempie. Oprócz samych zainteresowanych zwierzaków przyda Ci się także ręcznik lub prześcieradło, wanna (lub inne neutralne miejsce) oraz dwie klatki.

Jak rozpocząć łączenie?

Pierwszym krokiem jest zredukowanie stresu nowego przybysza. To zupełnie normalne, że zwierzak w nowym miejscu czuje się zestresowany – należy to przeczekać. W celu poprawienia jego samopoczucia umieść go w osobnej klatce (w miarę możliwości w osobnym pomieszczeniu), najlepiej z jakimś starym zapachem (np. hamakiem). Dawniej na tym etapie łączenia stawiało się klatki ze szczurami obok siebie. Nie jest to jednak dobra metoda – szczury widzą się i czują, ale nie mają możliwości dogadania się. To tylko wzmaga agresję, co nie jest pożądane na etapie łączenia.

Teren neutralny

Pierwszy kontakt nowych kumpli powinien odbyć się na neutralnym terenie. Do tego celu może posłużyć nam na przykład wanna. Nie jest ona bowiem przesiąknięta zapachami obu szczurów, toteż żaden nie czuje się jak u siebie. Wyłóż zatem wannę ręcznikiem lub prześcieradłem i zachowaj czujność. Brzegi wanny możesz posmarować olejkiem, wtedy zyskasz pewność, że szczury nie będą miały możliwości ucieczki. Pamiętaj, że zwierzaki mogą zareagować różnie, więc obserwuj sytuację bardzo dokładnie. W pewnym momencie szczury będą musiały ustawić hierarchię – to zupełnie normalne. Reaguj wyłącznie w momencie, kiedy dojdzie do pogryzienia. W innych sytuacjach pozwól szczurom się dogadać – nie przestrasz się pisków i krzyków.

„Kiszonka”

Kiedy etap terenu neutralnego terenu już za Tobą, a szczury ustaliły hierarchię, możesz przejść do etapu kiszonki. To umieszczenie szczurów w maleńkiej i bardzo ciasnej klatce. Właśnie tam szczury będą zmuszone do kontaktu ze sobą. Możesz oczywiście podać im wodę i jedzenie. Unikaj jednak miseczek – po prostu wysyp jedzenie na ściółkę. Jeśli zwierzaki unikają się, śmiało przełóż je do transportera, weź go do ręki i przejdź się na spacer. Sytuacja stresowa połączy zwierzaki emocjonalnie. Etap kiszonki powinien trwać minimum 24 godziny – w nocy szczury są bowiem najbardziej aktywne. Zdarzają się momenty, kiedy zwierzaki nie dogadują się mimo wszystko. Wtedy warto rozdzielić je ponownie na co najmniej 2 tygodnie. Przez ten czas zdążą o sobie zapomnieć i cały proces będzie można rozpocząć od nowa. Jeśli jednak szczury się dogadają, mogą zostać współlokatorami.

Wspólne mieszkanie

Kiedy szczury ustaliły już hierarchię, mogą razem zamieszkać. Wprowadzając koleżków do jednej klatki zadbaj o to, żeby nie była ona przesiąknięta zapachami. Mebelki najlepiej wprowadzaj stopniowo, żeby zwierzaki cały czas miały ze sobą kontakt. W przypadku zbyt szybkiego wprowadzenia udogodnień szczury zajmą się właśnie nimi. Na początku nie podawaj im także wspólnych posiłków (np. jednego kawałka marchewki). Może to bowiem spowodować konflikt. Niewykluczone zresztą, że tak się stanie mimo wszystko. Jeśli więc dojdzie do gryzienia, koniecznie rozdziel szczury i ponów łączenie w wannie.

Szczury, choć charakterne, pozostają mimo wszystko zwierzętami silnie stadnymi. Szczur nie może czuć się szczęśliwy bez drugiego osobnika tego samego gatunku. I choć początki czasami bywają trudne, nie ma się co zrażać. Pamiętaj, że ludzkie towarzystwo nigdy nie zapewni szczurowi takiej radości, jak obecność drugiego szczura.